فیزیوتراپی چیست؟ چگونه از آن استفاده می کنند؟

سوماتیک درمانی نوعی فیزیوتراپی سلامت روان است که برای تروما و اختلالات مرتبط با استرس مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) با بررسی چگونگی تأثیر بدن بر ذهن طراحی شده است.

این رویکرد بدن محور ریشه در این ایده دارد که بدن شما از نظر فیزیکی شامل و بیان کننده تجربیات آسیب زا عمیق است و بر این اساس افراد می توانند استرس، ضربه و استرس را از بدن خود رها کنند. هدف اصلی این نوع درمان اصلاح پاسخ های بدن شما به تروما است تا دیگر شما را تحریک نکنند.

به طور معمول، درمانگران آموزش دیده در این نوع درمان از تمرینات تنفسی، مدیتیشن، ماساژ، تجسم و اشکال مختلف حرکت یا لمس برای کمک به کاهش پاسخ بدن به عوامل استرس زا استفاده می کنند.

انواع فیزیوتراپی

هدف روش هایی مانند درمان شناختی رفتاری یا گفتار درمانی ایجاد آگاهی نسبت به افکار و الگوهای رفتاری و تلاش برای تغییر آنهاست. اما زمانی که فرد فیزیوتراپی را شروع می کند، مشاور یا درمانگر ابتدا روی بدن تمرکز می کند. هدف این نوع درمان این است که به افراد کمک کند تا از احساسات بدن خود آگاه شوند و سپس به آنها بیاموزد که چگونه در بدن خود احساس امنیت کنند تا بتوانند احساسات، خاطرات و افکار خود را کشف کنند. انواع مختلفی از فیزیوتراپی وجود دارد که رایج ترین روش های زیر عبارتند از:

تجربه فیزیکی: این نوع درمان بر تسکین علائم استرس، شوک و ضربه ای که در بدن ایجاد شده اند تمرکز دارد. در طول این درمان، شما یاد خواهید گرفت که چگونه احساسات بدن را در مکانی امن رها کنید تا دیگر برای شما محرک نباشند.

حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR): در درمان EMDR، از شما خواسته می شود که تجارب آسیب زا را در فواصل کوتاه به یاد بیاورید در حالی که حرکات چشم خود را بر روی یک محرک خارجی متمرکز کنید. هدف این رویکرد این است که به ذهن شما اجازه می دهد تا از آسیب روانی به همان اندازه که بدن شما از آسیب جسمی بهبود می یابد، بهبود یابد.

حکومی: این رویکرد درمانی از ذهن آگاهی یا آگاهی از وضعیت درونی و محیط اطراف خود برای التیام بدن و ذهن استفاده می کند. در طول جلسه، شما در حالت ذهن آگاهی هستید تا به شما کمک کند احساسات خود را کشف کنید، تشخیص دهید و با آن کنار بیایید.

نوروتراپی جسمی: از طریق نوروسوماتیک درمانی، تنش های پنهان و درد فیزیکی در سیستم های عصبی، اسکلتی و بافت نرم شناسایی می شوند. سپس این درد و تنش با استفاده از ماساژ، وضعیت بدن و تمرینات مختلف درمان می شود.

روان درمانی حسی حرکتی: با ترکیب اصول روان درمانی با تکنیک هاکومی، درمان حسی حرکتی به شما کمک می کند تا یک رویداد آسیب زا را دوباره تجربه کنید و سپس پایان را در ذهن خود تغییر دهید.

مزایای فیزیوتراپی

هدف اصلی سوماتیک درمانی کمک به افرادی است که تروما یا موقعیت های آسیب زای خاصی را تجربه کرده اند، ارتباط ذهن و بدن را بازسازی کنند تا بتوانند به طور مؤثر با اثرات پس از تروما مقابله کنند. هنگام گذراندن دوره های فیزیوتراپی، اغلب از افراد خواسته می شود تا احساسات فیزیکی همراه با احساسات و عاداتی را که در پاسخ به آن احساسات شکل می گیرد، کشف کنند.

اما فیزیوتراپی می تواند به فرد کمک کند تا آسیب های به دام افتاده در سیستم عصبی را رها کند. در نتیجه، احساسات منفی که فرد تجربه می کند به عنوان یک واکنش بیش از حد تلقی می شود.

اگرچه تحقیقات در مورد مزایای این نوع درمان محدود است، اما یک مطالعه نشان داد افرادی که در فیزیوتراپی شرکت کردند، کاهش قابل توجهی در اضطراب و علائم فیزیکی داشتند. این افراد طی سه سال کاهش مداوم علائم خود را نشان دادند.

فیزیوتراپی چیست؟

اگر به دنبال کاهش استرس بر روی بدن خود در نتیجه تروما، PTSD یا سایر مسائل مربوط به سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی هستید، فیزیوتراپی ممکن است مفید باشد. نه تنها ارتباط ذهن و بدن را تقویت می کند، بلکه می تواند انعطاف پذیری ایجاد کند و به شما کمک کند یاد بگیرید چگونه با افکار و احساسات منفی مقابله کنید.

این هدف با بررسی احساسات و تنش های فیزیکی از طریق تکنیک های مختلف مانند ماساژ، تنفس و آگاهی از بدن به دست می آید. بیشتر اوقات، فیزیوتراپی برای افرادی استفاده می شود که:

• اختلال استرس پس از سانحه
• او ضربه می زند
• غم و فقدان
• معتاد
• اضطراب
• افسردگی
• بیش فعالی

تکنیک های مورد استفاده در فیزیوتراپی:

سوماتیک درمانی هنوز یک شکل در حال تکامل از درمان است. در نتیجه این احتمال وجود دارد که در آینده تکنیک ها و روش های مختلفی به این روند درمانی اضافه شود. در اینجا برخی از رایج ترین تکنیک های مورد استفاده برای کمک به افراد برای تشخیص و انتقال احساسات، عواطف و افکار آورده شده است:

کار بر روی تنفس: این تکنیک شامل تنفس ریتمیک برای افزایش آگاهی بدن است تا بتوانید خودتنظیمی را یاد بگیرید. همچنین ذهن و بدن را به هم متصل می کند که شامل عمل فیزیکی تنفس و عمل ذهنی تمرکز بر نفس می شود.

آگاهی بدن: به عنوان یکی از اولین گام ها برای از بین بردن استرس از بدن، شما یاد می گیرید که چگونه نقاط استرس را بشناسید و شناسایی کنید و در نتیجه افکار و احساسات خود را آرام کنید.

با زمین یکی شوید: این عمل یک ارتباط عمیق با بدن و زمین است. وقتی بدن خود را به زمین متصل می کنید یا بدن خود را به زمین متصل می کنید، روی احساس ، پاهای خود روی زمین تمرکز می کنید. این رویکرد سیستم عصبی شما را آرام می کند.

کالیبراسیون: با استفاده از این تکنیک، از شما خواسته می شود که یک خاطره آسیب زا را به خاطر بیاورید و در حین انجام این کار متوجه تغییرات فیزیکی در بدن خود شوید. در نتیجه شما از این تغییرات به محض وقوع آگاه خواهید شد و بهتر می توانید احساسات خود را کنترل کنید.

آونگ: هنگام استفاده از آونگ، درمانگر شما را از وضعیت آرام به موقعیتی که شبیه سکته مغزی است هدایت می کند. سپس شما را به حالت آرامش می رساند. هدف این رویکرد این است که به شما بیاموزد چگونه خودتان به آن حالت آرام برسید.

لمس یا ماساژ: این تکنیک برای تحریک مستقیم سیستم عصبی خودمختار طراحی شده است. این به نوبه خود باعث تسریع بهبودی بدنی می شود که از استرس و تجربیات آسیب زا رنج می برد.

خطرات و عوارض جانبی

هر زمان که از درمانی استفاده می شود که افراد را ملزم به لمس ، یا قرار گرفتن در موقعیت های صمیمی می کند، می تواند عوارض جانبی داشته باشد. در این درمان، احتمالاتی به دلیل تعبیر نادرست لمس، آسیب مجدد، پسرفت و سوء استفاده وجود دارد. در نتیجه برخی از افراد استفاده از این نوع درمان را مورد انتقاد قرار می دهند.

علاوه بر این، زمانی که افراد سابقه تروما داشته باشند، خطر آسیب مجدد وجود دارد. هنگامی که این اتفاق می افتد، می تواند آسیب و درد ناشی از ترومای اصلی را طولانی کند. اکثر درمانگران در درمان افرادی که سابقه تروما دارند، احتیاط را توصیه می کنند. خطر بازگشت نیز وجود دارد. هنگامی که این اتفاق می افتد، فرد تحت درمان به درمانگر وابسته می شود و رابطه مانند رابطه والد و فرزند می شود.

آیا فیزیوتراپی موثر است؟

تحقیقات موجود نشان می دهد که این درمان می تواند به ویژه در درمان افراد مبتلا به PTSD یا افرادی که سطحی از تروما را تجربه کرده اند مفید باشد. مطالعه دیگری نشان داد که پس از استفاده از روش های درمانی جسمی، 44.1 درصد از افراد دیگر علائم PTSD را تجربه نمی کنند. بسیاری از مطالعات دیگر نیز نشان داده اند که گنجاندن فیزیوتراپی در یک برنامه درمانی می تواند بهبودی را بهبود بخشد، به ویژه هنگامی که با تکنیک های فیزیوتراپی ترکیب شود. زمین و لمس می کند موثر باشد